8 Μαρτίου 2021: Μέρα της Γυναίκας να κάνουμε την κάθε μέρα!

 

8 Μαρτίου 2021: Μέρα της Γυναίκας να κάνουμε την κάθε μέρα!

Συναδέλφισσες/οι

Πέρασαν 164 χρόνια από τη μεγάλη ταξική σύγκρουση των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας της Νέας Υόρκης για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, εξίσωση μισθών με τους άντρες, μείωση των ωρών εργασίας από 16 σε 10, κατάργηση φυλετικών διακρίσεων. Η απεργία και οι μαχητικές διαδηλώσεις αντιμετωπίστηκαν από τους καπιταλιστές και το κράτος με την αστυνομία και τα όπλα και τελικά βάφτηκαν στο αίμα των εργατριών.

Η 8η Μάρτη , Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μέρα- σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια.

Στη χώρα μας η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα τις γυναίκες αντιμέτωπη με τα εγκληματικά αποτελέσματα της αντιλαϊκής διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση της ΝΔ .

 Την περίοδο της πανδημίας η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, με την ανεργία να πλήττει περισσότερο αυτές, ενώ η τηλεεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας  συνθήκες διαρκούς καταπίεσης.  Οι εργαζόμενες μητέρες ή εγκυμονούσες δεν είχαν και δεν έχουν καμία προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης, όσες εργάζονται με ελαστικούς όρους  είναι σε ακόμα δυσμενέστερη θέση, ενώ οι προσφύγισσες ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Στον "αόρατο" χώρο του σπιτιού οι γυναίκες συνεχίζουν να καλύπτουν όλες τις ανάγκες για τις οποίες θα έπρεπε να υπάρχει δημόσια κοινωνική στήριξη και πρόνοια.

Σήμερα οι αγωνιζόμενες γυναίκες ορθώνουν καθημερινά το ανάστημά τους συμμετέχοντας ενεργά στο κίνημα για τα εργασιακά, τα κοινωνικά και τα έμφυλα δικαιώματα, μέσα και έξω από το σπίτι, στη μισθωτή εργασία, στη μερική και ελαστική απασχόληση, στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Στο ζοφερό περιβάλλον που έχουν δημιουργήσει η εφαρμοζόμενη πολιτική από ΕΕ, ΔΝΤ και τις ντόπιες κυβερνήσεις. Αρνούνται να είναι τα θύματα της «κρίσης», οι πρώτες που απολύονται, οι τελευταίες που προσλαμβάνονται. Οραματίζονται-παλεύουν για την ανατροπή της παρούσας άθλιας κατάστασης, την κατάκτηση και κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους σε όλα τα επίπεδα. Υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην σεξουαλική καταπίεση, τα στερεότυπα του αποκλεισμού, τους διωγμούς, τη σεξιστική βία και τις δολοφονίες γυναικών που πληθαίνουν όλο και περισσότερο.

Δεν ξεφεύγει από τον κανόνα η εκπαίδευση με τις σαρωτικές αναδιαρθρώσεις, τη συρρίκνωση και τις περικοπές που συνεχίζονται. Το 2021 οι πάνω από 50.000 αναπληρώτριες και αναπληρωτές συνάδελφοί μας, οι πιο πολλοί στην ιστορία της εκπαίδευσης, βιώνουν απίστευτες κι απάνθρωπες δυσκολίες, λόγω της χρόνιας αδιοριστίας, της εναλλαγής μεταξύ ανεργίας και ελαστικής εργασίας, καθώς και της συνεχούς περιπλάνησης από πόλη σε πόλη και από σχολείο σε σχολείο για πολλά χρόνια. Με μισθούς πείνας και μισά δικαιώματα δεν είναι δυνατό να ανταπεξέλθουν στις διαμορφούμενες συνθήκες.

Στην α/θμια και β/θμια εκπαίδευση δύο στους τρεις είναι γυναίκες. Η ελαστική εργασία ξεπερνά το 25%. Παρόλα αυτά οι αναπληρώτριες εκπαιδευτικοί δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν κανονική ζωή και να γίνουν μητέρες. Το καθεστώς των συμβασιούχων στην εκπαίδευση δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της προστασίας της μητρότητας, καθώς η κανονική άδεια που δικαιούνται είναι μόνο 7 μέρες! Η αναρρωτική άδεια είναι 15 μέρες κι αυτές µε την προϋπόθεση ότι θα αρρωστήσουν τουλάχιστον 10 μέρες μετά την πρόσληψη! Ακόμη, κινδυνεύουν µε απόλυση, αν χρειαστεί να παρατείνουν την αναρρωτική άδεια. Οι άδειες μητρότητας είναι 2 μήνες πριν τον τοκετό και 2¼ μήνες μετά τον τοκετό, ενώ στερούνται άδεια ασθένειας τέκνου, άδεια επαπειλούμενης κύησης με αποδοχές, ένσημα και αναγνώριση προϋπηρεσίας και έχουν λειψά δικαιώματα κατά την άδεια μητρότητας (κύησης, λοχείας, ανατροφής). Γι’ αυτό και πλήθος αναπληρωτριών εκπαιδευτικών οδηγούνται στην παραίτηση για να διαφυλάξουν την εγκυμοσύνη τους ή για να θηλάσουν! Μόλις πρόσφατα και μετά από αγώνες δόθηκε άδεια ανατροφής 3,5 μηνών.

Απαιτούμε:

·        Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους/ες. Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί στην εκπαίδευση.

·        Εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών/ τριων με εκείνα των μονίμων εκπαιδευτικών.

·        Να εξασφαλιστούν άμεσα στις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς οι ίδιες άδειες μητρότητας με εκείνες των μονίμων (εγκυμοσύνης, λοχείας, ανατροφής), αλλά και οι αναγκαίες αναρρωτικές άδειες. Εννιάμηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της ανάλογης προϋπηρεσίας.

·        Μέτρα στήριξης των αναπληρωτών/τριών και των οικογενειών τους. Επίδομα στέγασης, δωρεάν μετακινήσεις, δικαίωμα συνυπηρέτησης στα ζευγάρια των εκπαιδευτικών.

·        Ενιαίο, καθολικό αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύγχρονο σύστημα Υγείας-Πρόνοιας, Προληπτικής και Επείγουσας ιατρικής για όλες και όλους, χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση. Απολύτως Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

·        Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν και αναβαθμισμένες δομές προσχολικής αγωγής. Να γίνονται δεκτά στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς όλα τα παιδιά, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, χωρίς τροφεία και άλλη οικονομική επιβάρυνση των γονιών.

·        Άμεση δημόσια καταγγελία, όπου εκδηλώνονται, σεξιστικές συμπεριφορές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις. Λύνουμε τη σιωπή μας, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας. Ενάντια στο σύγχρονο σκοταδισμό.

Αγωνιζόμαστε ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, για ίσα δικαιώματα στη ζωή και την εργασία για όλες /ους!

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, ο συλλογικός αγώνας η δύναμή μας!

Για το Δ.Σ.